جوش آرگون

جوش آرگون

جوش آرگون یا جوش تنگستن با گاز محافظ (GTAW) یک فرآیند جوشکاری ذوبی است که در آن از یک الکترود تنگستن غیرقابل مصرف برای ایجاد قوس الکتریکی استفاده می شود. گاز محافظ، معمولاً Ar، از اکسیداسیون فلز در حال جوشکاری جلوگیری می کند. جوش Ar یک فرآیند جوشکاری بسیار دقیق است که می تواند برای جوشکاری انواع فلزات، از جمله آلومینیوم، مس و فولاد استفاده شود.
جوش Ar اغلب برای جوشکاری فلزات نازک استفاده می شود زیرا می تواند یک جوش باریک و با کیفیت بالا ایجاد کند. جوش آرگون همچنین برای جوشکاری فلزاتی که در برابر اکسیداسیون حساس هستند، مانند آلومینیوم، انتخاب خوبی است.
جوش Ar یک فرآیند نسبتاً کند است، اما می تواند جوش های بسیار قوی ایجاد کند. جوش آرگون نیز یک فرآیند نسبتاً گران است، زیرا تجهیزات گران قیمتی برای انجام آن نیاز دارد.
در اینجا برخی از مزایا آورده شده است:
می تواند برای جوشکاری انواع فلزات استفاده شود.
می تواند جوش های باریک و با کیفیت بالا ایجاد کند.
می تواند برای جوشکاری فلزاتی که در برابر اکسیداسیون حساس هستند، مانند آلومینیوم، استفاده شود.
می تواند جوش های بسیار قوی ایجاد کند.
در اینجا برخی از معایب آورده شده است:
یک فرآیند نسبتاً کند است.
می تواند یک فرآیند نسبتاً گران باشد.
نیاز به تجهیزات گران قیمت دارد.
جوش Arیک فرآیند جوشکاری بسیار versatile است که می تواند برای طیف گسترده ای از کاربردها استفاده شود. اگر به دنبال یک فرآیند جوشکاری دقیق هستید که می تواند جوش های با کیفیت بالا ایجاد کند، جوش آرگون یک گزینه عالی است.

نحوه کار

جوش آرگون (TIG) یک فرآیند جوشکاری ذوبی است که در آن از یک الکترود تنگستن غیرقابل مصرف برای ایجاد قوس الکتریکی استفاده می شود. گاز محافظ، معمولاً این گاز، از اکسیداسیون فلز در حال جوشکاری جلوگیری می کند. جوش Arیک فرآیند جوشکاری بسیار دقیق است که می تواند برای جوشکاری انواع فلزات، از جمله آلومینیوم، مس و فولاد استفاده شود.
جوش آرگون اغلب برای جوشکاری فلزات نازک استفاده می شود زیرا می تواند یک جوش باریک و با کیفیت بالا ایجاد کند. جوش این گاز همچنین برای جوشکاری فلزاتی که در برابر اکسیداسیون حساس هستند، مانند آلومینیوم، انتخاب خوبی است.
جوش آرگون یک فرآیند نسبتاً کند است، اما می تواند جوش های بسیار قوی ایجاد کند. جوش آرگون نیز یک فرآیند نسبتاً گران است، زیرا تجهیزات گران قیمتی برای انجام آن نیاز دارد.

بیشتر بخوانید | گاز های جوشکاری چه گاز هایی هیتند؟

در اینجا مراحل آورده شده است:
تجهیزات خود را آماده کنید. شما به یک دستگاه جوش آرگون، یک تورچ جوشکاری، یک الکترود تنگستن، یک سیم جوش فلزی پرکننده و یک منبع گاز آرگون نیاز دارید.
قطعات را آماده کنید. قطعات را تمیز و تراز کنید. اگر از سیم جوش فلزی پرکننده استفاده می کنید، باید اندازه آن را تنظیم کنید تا با دستگاه جوش شما مطابقت داشته باشد.
دستگاه جوش خود را تنظیم کنید. شما باید جریان جوش و ولتاژ را تنظیم کنید. جریان جوش به ضخامت قطعات و نوع فلزی که جوش می دهید بستگی دارد. ولتاژ باید به گونه ای تنظیم شود که قوس الکتریکی را ایجاد کند، اما خیلی زیاد نباشد که الکترود تنگستن را ذوب کند.

بیشتر بخوانید | جوشکاری با گاز هلیوم چیست؟

گاز محافظ را روشن کنید. گاز محافظ از اکسیداسیون فلز در حال جوشکاری جلوگیری می کند.
الکترود تنگستن را به قطعات لمس کنید. این باعث ایجاد قوس الکتریکی می شود.
الکترود تنگستن را به آرامی از قطعات دور کنید. در حالی که این کار را انجام می دهید، سیم جوش فلزی پرکننده را به قوس الکتریکی اضافه کنید.
قوس الکتریکی را در امتداد درز حرکت دهید. مطمئن شوید که سیم جوش فلزی پرکننده به طور مداوم در قوس الکتریکی ذوب می شود.
جوش را تمام کنید. هنگامی که درز کامل شد، جوش را خاموش کنید و گاز محافظ را خاموش کنید.
جوش آرگون یک فرآیند جوشکاری نسبتاً دشوار است، اما با تمرین می توانید آن را یاد بگیرید. اگر جوش آرگون را جدی می گیرید، توصیه می شود که دوره آموزشی را بگذرانید.