هوا و گازهای تشکیل دهنده آن

هوا مخلوطی از گازها است که بیشتر آن از نیتروژن (78%) و اکسیژن (21%) تشکیل شده است. سایر گازهای موجود شامل آرگون (0.9%)، دی اکسید کربن (0.04%) و نئون، هلیم، متان، کریپتون و زنون (0.03%) است. بخار آب نیز در هوا وجود دارد، اما مقدار آن می تواند بسته به شرایط آب و هوایی متفاوت باشد.

نیتروژن

نیتروژن فراوان ترین گاز در جو زمین است. این گاز برای زنده ماندن گیاهان و حیوانات ضروری است. اکسیژن دومین گاز فراوان در جو زمین است. این گاز برای تنفس انسان و سایر حیوانات ضروری است.

آرگون

آرگون سومین گاز فراوان در جو زمین است. این گاز بی اثر است و برای زنده ماندن گیاهان و حیوانات ضروری نیست. دی اکسید کربن چهارمین گاز فراوان در جو زمین است. این گاز توسط گیاهان برای فتوسنتز استفاده می شود و توسط حیوانات برای تنفس استفاده می شود.

سایر گازها

سایر گازهای موجود در هوا در مقادیر بسیار کمتری وجود دارند. آنها برای زنده ماندن گیاهان و حیوانات ضروری نیستند، اما می توانند نقش مهمی در آب و هوا و اقلیم زمین ایفا کنند.

مخلوط هوا

هوا یک مخلوط گاز است و مولکول های آن به طور مساوی توزیع نشده اند. مولکول های نیتروژن بیشتر از مولکول های اکسیژن هستند، بنابراین در هر حجم از هوا، بیشتر از مولکول های نیتروژن وجود دارد. مولکول های بخار آب نیز به طور مساوی در هوا توزیع نمی شوند. مقدار بخار آب در هوا می تواند بسته به شرایط آب و هوایی متفاوت باشد.

هوا یک ماده ضروری برای زندگی است. بدون هوا، گیاهان و حیوانات نمی توانند زنده بمانند. هوا همچنین نقش مهمی در آب و هوا و اقلیم زمین ایفا می کند.

کاربرد

گاز تنفسی مخلوطی از گازها است که برای تنفس انسان و سایر حیوانات ضروری است. این مخلوط معمولاً از 21٪ اکسیژن، 78٪ نیتروژن و 1٪ سایر گازها مانند آرگون، دی اکسید کربن و بخار آب تشکیل شده است.

انواع کاربرد

گاز تنفسی در بسیاری از کاربردها استفاده می شود، از جمله:

تنفس انسان: انسان ها برای زنده ماندن به اکسیژن نیاز دارند. گاز تنفسی را می توان از هوا استخراج کرد یا می توان آن را مصنوعی تولید کرد.
تنفس حیوانات: حیوانات دیگر نیز به اکسیژن نیاز دارند. گاز تنفسی را می توان برای حیوانات خانگی، حیوانات مزرعه و حیوانات باغ وحش استفاده کرد.

موارد بیشتر

غواصی: غواصان در زیر آب تنفس می کنند. گاز تنفسی را می توان برای آنها تولید کرد که حاوی درصد بالاتری از اکسیژن و درصد کمتری از نیتروژن است.
فضاپیما: فضانوردان در فضا تنفس می کنند. گاز تنفسی را می توان برای آنها تولید کرد که حاوی درصد بالاتری از اکسیژن و درصد کمتری از نیتروژن است.

جو مصنوعی: گاز تنفسی را می توان برای ایجاد جو مصنوعی در فضاپیماها، زیردریایی ها و سایر محیط های بسته استفاده کرد.
گاز تنفسی یک ماده ضروری برای زندگی است. بدون گاز تنفسی، انسان ها، حیوانات و سایر موجودات زنده نمی توانند زنده بمانند.

گاز تنفسی در غواصی

گاز تنفسی در غواصی مخلوطی از گازها است که توسط غواصان برای تنفس در زیر آب استفاده می شود. این مخلوط معمولاً از اکسیژن، نیتروژن و آرگون تشکیل شده است. مقدار اکسیژن در گاز تنفسی غواصی بسته به عمق غواصی متفاوت است. در عمق های کم، مقدار اکسیژن در گاز تنفسی مشابه مقدار اکسیژن در هوا است. با افزایش عمق، مقدار اکسیژن در گاز تنفسی کاهش می یابد تا از عوارض جانبی تنفس گازهای فشرده جلوگیری شود.

گاز تنفسی

نیتروژن فراوان ترین گاز در جو زمین است و حدود 78 درصد از جو را تشکیل می دهد. نیتروژن برای تنفس انسان ضروری نیست، اما می تواند در مقادیر زیاد سمی باشد. در غواصی، نیتروژن می تواند باعث حالتی به نام بیماری فشار زیاد شود که با علائمی مانند سردرد، سرگیجه و خستگی همراه است. بیماری فشار زیاد یک بیماری جدی است و می تواند منجر به مرگ شود.

گازهای دیگر

آرگون یک گاز بی اثر است و برای تنفس انسان ضروری نیست. آرگون به عنوان یک گاز بی اثر در گاز تنفسی غواصی استفاده می شود تا درصد اکسیژن را کاهش دهد و از عوارض جانبی تنفس گازهای فشرده جلوگیری کند.

گاز تنفسی غواصی

گاز تنفسی غواصی را می توان از هوا استخراج کرد یا می توان آن را مصنوعی تولید کرد. گاز تنفسی مصنوعی را می توان برای اطمینان از اینکه درصد اکسیژن و سایر گازها در حد مناسب برای غواصی هستند، کنترل کرد.
گاز تنفسی غواصی یک ماده ضروری برای غواصی است. بدون گاز تنفسی، غواصان نمی توانند در زیر آب تنفس کنند و در معرض خطر خفگی قرار می گیرند.