آزمون گاز هوای خشک | آزمایشگاه آنالیز گاز ZAIR با استاندارد 17025 | آزمایشگاه مرجع آنالیز هوای خشک


آزمون گاز هوای خشک یک روش ساده و سریع برای تعیین خلوص گاز هوای خشک است. این آزمون می تواند برای اطمینان از کیفیت گاز هوای خشک استفاده شود.

جهت خرید و یا آزمون گاز هوای خشک (هوای سنتزی، ZAIR) با گواهینامه ISO17025، با سپهر گاز کاویان – آزمایشگاه مرجع اداره استاندارد – در تماس باشید: 02146835980 – 02146837072 – 09022734708

آزمون گاز هوای خشک
جهت خرید و یا آزمون گاز هوای خشک با گواهینامه ISO17025، با سپهر گاز کاویان در تماس باشید: 02146835980-02146837072

ویژگی­ های هوا

هوا مخلوطی از گازها است که عمدتاً از نیتروژن (78.08 درصد) و اکسیژن (20.95 درصد) تشکیل شده است. همچنین حاوی مقادیر کمی از گازهای دیگر مانند آرگون، دی اکسید کربن، بخار آب و گازهای نجیب است.

رطوبت هوا به مقدار بخار آب موجود در آن اشاره دارد. رطوبت هوا را می توان به دو صورت رطوبت مطلق و رطوبت نسبی اندازه گیری کرد.

  1. رطوبت مطلق مقدار جرم بخار آب موجود در یک واحد حجم هوا را اندازه گیری می کند. واحد رطوبت مطلق گرم در متر مکعب (گرم/متر مکعب) است. به عنوان مثال، اگر 1 گرم بخار آب در 1 متر مکعب هوا وجود داشته باشد، رطوبت مطلق هوا 1 گرم/متر مکعب است.
  2. رطوبت نسبی درصد بخار آب موجود در هوا را نسبت به مقدار بخار آبی که هوا در دمای مشخص می تواند در خود نگه دارد، اندازه گیری می کند. واحد رطوبت نسبی درصد است. به عنوان مثال، اگر رطوبت نسبی هوا 50 درصد باشد، به این معنی است که هوا نیمی از مقدار بخار آبی را که در دمای مشخص می تواند در خود نگه دارد، در خود دارد.

هوای خشک

هوای خشک به هوایی گفته می شود که رطوبت نسبی آن کمتر از 4 درصد است. هوای خشک ممکن است در مناطق خشک مانند بیابان ها یا در ارتفاعات بالا یافت شود. هوای خشک می تواند باعث خشکی پوست، چشم ها و گلو شود. همچنین ممکن است باعث افزایش خطر آتش سوزی شود.

کاربردهای هوای خشک

نمونه هایی از کاربردهای گاز هوای خشک عبارتند از:

  • تولید و تست قطعات الکترونیکی
  • فرآوری غذا
  • تولید دارو
  • تست های پزشکی

در این کاربردها، مهم است که گاز هوای خشک عاری از رطوبت باشد تا از خرابی قطعات، فاسد شدن غذا و یا ایجاد خطا در آزمایشات پزشکی جلوگیری شود.

آزمون گاز هوای خشک

آزمون گاز هوای خشک یک آزمایش آزمایشگاهی است که برای تعیین خلوص هوای خشک استفاده می شود. این آزمایش معمولاً با استفاده از یک دستگاه اندازه گیری رطوبت (رطوبت سنج) یا یک تجزیه کننده گاز انجام می شود. تجزیه کننده گاز یک دستگاه آزمایشگاهی است که از آن برای جداسازی گازها از یکدیگر استفاده می شود.

روش های آزمون گاز هوای خشک

روش های متداول آزمون گاز هوای خشک عبارتند از:

  • آزمون رطوبت: این آزمون برای تعیین میزان رطوبت موجود در گاز هوای خشک انجام می شود. رطوبت موجود در گاز هوای خشک می تواند منجر به خوردگی، زنگ زدگی و سایر مشکلات شود.
  • آزمون دما: این آزمون برای تعیین دمای گاز هوای خشک انجام می شود. دمای گاز هوای خشک می تواند بر عملکرد تجهیزاتی که از گاز هوای خشک استفاده می کنند تأثیر بگذارد.
  • آزمون فشار: این آزمون برای تعیین فشار گاز هوای خشک انجام می شود. فشار گاز هوای خشک می تواند بر عملکرد تجهیزاتی که از گاز هوای خشک استفاده می کنند تأثیر بگذارد.
  • آزمون خلوص: این آزمون برای تعیین خلوص گاز هوای خشک انجام می شود. خلوص گاز هوای خشک نشان دهنده درصد اکسیژن و نیتروژن موجود در آن است.
  • آزمون ناخالصی ها: این آزمون برای تعیین میزان ناخالصی های موجود در گاز هوای خشک انجام می شود. ناخالصی های موجود در گاز هوای خشک می توانند منجر به مشکلات مختلفی شوند.

نتیجه آزمون گاز هوای خشک می تواند به صورت درصد خلوص، درصد رطوبت، دما، فشار و یا درصد ناخالصی های موجود در گاز هوای خشک گزارش شود.

تجهیزات مورد نیاز برای آزمون گاز هوای خشک 

مواد و تجهیزات مورد نیاز برای آزمون گاز هوای خشک عبارتند از:

  • یک تجزیه کننده (آنالایزر) گاز یا یک رطوبت سنج
  • یک کپسول هوای خشک
  • یک لوله آزمایش
  • یک پیپت
  • یک دماسنج
  • یک بورت
  • یک محلول استاندارد

آزمون گاز هوای خشک با رطوبت سنج 

روش انجام آزمایش گاز هوای خشک با رطوبت سنج به شرح زیر است:

  1. یک نمونه از گاز هوای خشک را در یک ظرف خشک جمع آوری کنید.
  2. نمونه را به دستگاه اندازه گیری رطوبت منتقل کنید.
  3. دستگاه اندازه گیری رطوبت را روشن کنید و اجازه دهید به مدت 15 دقیقه گرم شود.
  4. پس از 15 دقیقه، مقدار رطوبت موجود در نمونه را بر حسب درصد بخوانید.

مقدار رطوبت مجاز در گاز هوای خشک بسته به کاربرد آن متفاوت است. به عنوان مثال، در کاربردهای پزشکی، مقدار رطوبت مجاز در گاز هوای خشک باید کمتر از 0.001 درصد باشد.

آزمون گاز هوای خشک با آنالایزر

مراحل انجام آزمون گاز هوای خشک با یک آنالایزر گازی عبارتند از:

  1. تجزیه کننده گاز را طبق دستورالعمل سازنده تنظیم کنید.
  2. کپسول هوای خشک را به تجزیه کننده گاز وصل کنید.
  3. لوله آزمایش را به خروجی تجزیه کننده گاز وصل کنید.
  4. پیپت را با محلول استاندارد پر کنید.
  5. محلول استاندارد را به لوله آزمایش اضافه کنید.
  6. دمای محلول در لوله آزمایش را با دماسنج اندازه گیری کنید.
  7. حجم محلول استاندارد را که با دمای محلول در لوله آزمایش مطابقت دارد، از بورت بخوانید.

تجزیه نتایج آزمون گاز هوای خشک

با توجه به حجم محلول استاندارد که با دمای محلول در لوله آزمایش مطابقت دارد، می توان خلوص هوای خشک را تعیین کرد. اگر حجم محلول استاندارد بیشتر از مقدار مشخص شده باشد، خلوص هوای خشک کمتر است.

نمونه ای از نتایج آزمون گاز هوای خشک

فرض کنید حجم محلول استاندارد که با دمای محلول در لوله آزمایش مطابقت دارد، 25 میلی لیتر باشد. مقدار مشخص شده برای هوای خشک با خلوص 99.99 درصد، 24.99 میلی لیتر است. در این حالت، خلوص هوای خشک کمتر از 99.99 درصد است.

کاربردهای آزمون گاز هوای خشک

آزمون گاز هوای خشک برای کاربردهای مختلفی استفاده می شود، از جمله:

  • تأیید خلوص هوای خشک برای استفاده در صنایع حساس به رطوبت، مانند صنایع دارویی و غذایی.
  • تعیین میزان رطوبت در هوای خشک.
  • نظارت بر کیفیت هوای خشک در طول تولید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *