فروش  گاز هیدروژن فلوئورید | هیدرو فلوئوريك اسید | گاز HF | Hydrogen fluoride | گاز هیدروژن فلوئورید | هیدروژن فلوئورید بی آب | هیدروژن فلوئورید آبپوشیده

مشخصات کلی گاز هیدروژن فلوئورید

خصوصیات ظاهری: گاز بی رنگ يا مايع دود كننده
ز از مهمترین ویژگی‌های آن خورندگی و سمیت بسیار بالا، آزادشدن مقدار زیادی گرما در اثر واكنش با آب و آزاد سازی گاز هیدروژن در حضور گرما و نور می‌باشد.

مشخصات فنی گاز هیدروژن فلوئورید

مشخصات فیزیكی و شیمیایی هیدروژن فلوئورید

حدود مواجهه شغلی
بخارات هیدروژن فلوراید در هوا به راحتی از طریق حس بویایی قابل تشخیص هستند. محیط‌های با غلظت 50 میلی گرم بر مترمربع، از بخارات این اسید بسیار خطرناك می‌باشند در حقیقت این غلظت برای یك دقیقه قابل تحمل می‌باشد. حدود مجاز توصیه شده از سوی سازمان‌های مختلف به‌شرح زیر می‌باشد.

حدود مجاز مواجهه:

OSHA : PEL = 3 ppm
ACGIH : TLV = 3 ppm
NIOSH : REL = 3ppm . STEL = 6 ppm

کاربرد گاز هیدروژن فلوئورید

از كاربردهای این ماده می‌توان به استفاده در صنایع هسته‌ای جهت غنی‌سازی اورانیوم و نیاز به تولید هگزافلوراید اورانیوم جهت استفاده درچرخه سوخت هسته‌ای، كیت‌های الكترونیكی سیلیكونی صنایع فضایی و سوخت هوا پیما با اكتان بالا اشاره نمود.
هیدروژن فلوئور در تولید پلاستیکهای کم اصطکاک از قبیل تفلون و نیز در هالونها مانند فریون کاربرد دارد. سایر کاربردهای آن عبارت‌اند از:
اسید هیدروفلوریک فرمول شیمیایی HF برای حکاکی روی شیشه در لامپ و محصولات دیگر بکار می‌رود.
از فلوئور تک اتمی در تولید نیمه هادی به منظور Plasma ashing استفاده می‌گردد.
فلوئور به همراه ترکیباتش در تولید اورانیوم (ازهگزا فلوراید) و بیش از صد نوع ماده شیمیایی فلوئوردار تجاری از جمله تعداد زیادی از پلاستیکهای مقاوم در برابر گرما، کاربرد دارد.
فلوئوروکلروهیدروکربن (Fluorochlorohydrocarbons) در تهویه و در سردسازی کاربرد وسیعی دارند. استفاده از کلروفلوئوروکربنها
(Chlorofluorocarbons) در این موارد ممنوع شده چون آنها مشکوک به بزرگ کردن سوراخ اوزون می‌باشند. هگزافلوئورید گوگرد (Sulfurhexafluoride) گازی بسیار راکد و غیر سمی است. این گروه از ترکیبات گازهای گلخانه‌ای قوی هستند.
آلومینیات هگزافلوئورید پتاسیم، – اصطلاحاً Cryolite یا یخسنگ نامیده می‌شود- در الکترولیز آلومینیوم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از فلوئورید سدیم به‌عنوان یک حشره کش بخصوص علیه سوسکها استفاده می‌شود.
بعضی دیگر از فلوئوریدها برای جلوگیری از پوسیدگی دندان به خمیر دندان و (تا حدی بحث انگیز) به منابع آب شهری افزوده می‌شود. در دندانپزشکی ترکیبات حاوی فلوراید به صورت دهانشویه یا وارنیش به کار می‌رود. فلوراید به دو طریق از پوسیدگی دندانها جلوگیری می‌کند: فلوراید در استخوانها و دندانهای در حال رشد کودکان تجمع می‌کند و به سفت شدن مینای دندانها قبل از پیدایش آنها کمک می‌نماید. همچنین در سفت شدن مینای دندان بزرگسالان مؤثر است.
بعضی از محققین امکان استفاده از گاز فلوئور خالص را به‌عنوان سوخت موشک بررسی کرده‌اند، چون این گاز دارای ضربه مخصوص بالائی می‌باشد.

مشخصات ایمنی گاز هیدروژن فلوئورید

خطرات فیزیكی:
قابلیت اشتعال/ احتراق: گاز غیر قابل اشتعال.
مواد ناسازگار/ واكنش پذير: فلزات، آب يا بخار. نكته: خورنده فلزات، واكنش با شیشه و سیمان.
خطرات سمی:
مواجهه: استنشاقی، گوارشی (محلول) و تماس پوستی و يا چشمی
علائم: تحريك چشم ها، بینی و گلو، ادم ريوی، سوزش چشم و پوست، رينیت، برونشیت، تغییرات استخوانی.
ارگان هدف: چشم ها، پوست، سیستم تنفسی، استخوان.
اقدامات حفاظتی:
حفاظت فردی: مايع: اجتناب از تماس پوستی و چشم، شستشوی پوست آلوده، در دسترس بودن فواره چشمی و دوش ايمنی، استفاده از وسايل حفاظت تنفسی مناسب از نوع ماسك تنفسی خود تأمین با فشار مثبت.
اقدامات كنترل اضطراری:
آتش سوزی: استفاده از پودر خشک، CO2( به غیر از سیانیدها)، ماسه، اسپری آب، فوگ یا فوم ضد الکل. عدم استفاده از جريان مستقیم آب. در صورت امكان دور كردن مخازن از محل آتش سوزی.
نشتی يا ريخت و پاش: حذف تمامی منابع تولید جرقه. اتصال به زمین وسايل مورد استفاده. استفاده از تجهیزات فردی كامل و تماس نداشتن و راه نرفتن روی مواد پاشیده شده. جلوگیری از ادامه نشت در صورت امكان.
پیشگیری از ورود جريان ماده به آبروها، زيرزمین و فضاهای بسته. استفاده از اسپری آب برای كاهش بخارات در صورت امكان. پیشگیری از ورود آب به داخل مخازن.
كمک های اولیه:
تماس چشمی: شستشوی فوری با آب فراوان (محلول/مايع)
تماس پوستی: شستشو با آب فراوان (محلول/مايع)
تماس استنشاقی: اقدامات حمايتی تنفسی: انتقال فرد به هوای آزاد، قراردادن مصدوم در وضعیت مناسب، دادن تنفس مصنوعی در صورت وقفه تنفسی و فراهم نمودن كمك های پزشكی فوری.
تماس خوراكی: فراهم نمودن كمك های پزشكی فوری (محلول)
اثرات هیدروژن فلوراید بر انسان:
تماس‌های پوستی و تنفسی با این اسید موجب تخریب و زخم كیسه‌های هوایی، سوختگی‌های شدید، التهاب، تاول بستن پوست، نارسایی‌های شدید كلیوی، پایین آمدن كلسیم و منیزیم و بی‌نظمی حركات عضله قلب و آسیب‌های چشمی می‌شوند. تماس مزمن با غلظت‌های پایین منجر به احتقان بینی و برونشیت، و تكرار تماس با غلظت‌های بالاتر از حدود توصیه شده در طول چند سال، به علت ته نشینی فلوراید در استخوانها موجب افزایش دانسیته استخوان‌ها به‌خصوص در ناحیه كمری ستون مهره‌ها و لگن و نهایتا فلوئورزیس فلج كننده می‌شود. این اسید فاقد اثرات سرطان زایی و جهش‌زایی می‌باشد.
وسایل حفاظت فردی
كنترل آلودگی در محیط كار مفید‌تر و اقتصادی‌تر از استفاده از وسایل حفاظت فردی می‌باشد. اما در برخی موارد نظیر كار در محل‌های محصور و كارهای تعمیراتی و كارهایی كه به صورت اتفاقی در واحد انجام می‌شوند، استفاده از وسایل حفاظت فردی ضروری است. انتخاب وسایل حفاظت فردی نظیر دستكش، لباس‌های حفاظتی و عینك باید بر مبنای درجه تماس بالقوه با هیدروژن فلوراید انجام شود. بدین معنی كه برای كارگرانی كه احتمالا كمتر در معرض خطر هستند از لباس‌هایی با زمان شكست كمتر و ارزانتر و برای كارگرانی كه در مناطق ویژه و با احتمال خطر بالا كار می‌كنند از لباس‌های با زمان شكست بالاتر استفاده ‌شود.
حفاظت پوست
به منظور پیشگیری از تماس‌های پوستی استفاده از لباس‌های حفاظتی مناسب (دستش‌ها، حفاظ‌های چشم و صورت و عینك) از جنس PVC، حداقل حفاظت لازم را فراهم می‌كنند. معمولا در هنگام كار از دستكش‌ با ضخامت‌ متوسط تا كلفت ویتون و نیتریل و یا لاستیك طبیعی استفاده می‌شود. توصیه می‌شود از یك جفت دستكش نیتریلی نازك در زیر دستكش اصلی برای جلوگیری از نشتی استفاده شود. لباس‌های حفاظتی بایستی عاری از روغن و گریس باشند و بطور منظم از نظر حفظ درجه موثر بودن كنترل شوند. همچنین جهت حفاظت پاها باید از پوتین‌های دهان گشاد و مقاوم با روكش‌های پلاستیكی استفاده ‌شود.
حفاظت چشم ها
در هنگام كار با هیدوژن فلوراید از عینك‌های ایمنی مقاوم در برابر ضربه، بدون مجاری تهویه كناری به همراه حفاظ‌های صورت استفاده می‌شود. به ‌واسطه ماهیت خورندگی زیاد این اسید‌ها، عینك‌های ایمنی دور بسته به تنهایی حفاظت مناسبی فراهم نمی‌كنند.
حفاظت تنفسی
در مواردی كه غلظت هیدروژن فلوراید در هوا بیشتر از حد مواجهه مجاز می‌باشد، از ماسك‌های تنفسی استفاده می‌شود. در مواردی كه احتمال مواجهه با غلظت‌های بالا وجود دارد، نظیر جاهای محصور و محل‌های نشتی، از ماسك‌های متصل به تجهیزات تامین كننده هوا یا ماسك‌های كپسول‌دار متكی به خود استفاده می‌شود. مواجهه تماسی با غلظت هایppm30 یا بیشتر منجر به وارد آمدن آسیب فوری به فرد می‌شود و در این موارد از ماسك‌های تنفسی تایید شده، كپسول دار متكی به خود استفاده می‌شود.
اطفای حریق
اسید هیدروفلوریك به تنهایی قابلیت احتراق ندارد و تنها پس از تماس با مواد ناسازگار و یا بر اثر تولید گاز هیدروژن به علت تماس با بدنه فلزی ظروف نگهداری یا لوله‌ها در مدت زمان زیاد، ایجاد حریق می‌كند. از این‌رو باید كلیه منابع بالقوه ایجاد جرقه در محیط كنترل شوند. در هنگام اطفای حریق پس از پوشیدن ماسك‌های تنفسی متكی به خود و لباس‌های مقاوم در برابر اسید جهت اطفای حریق‌های كوچك اسید هیدروفلوریك بی‌آب، از كپسول دی‌اكسیدكربن (بجز برای حریق كپسول) پودرهای خشك، شن خشك، فوم الكلی مقاوم و اسپری آب استفاده می‌شود. در هنگام اطفای حریق باید در بالا دست جریان باد و دورترین فاصله ممكن از حریق قرار گرفت. منطقه خطر را باید از هر طرف به اندازه 50 فوت كاملا ایزوله كرد و از ورود افراد تا هنگام پخش كامل گاز و رسیدن غلظت آلاینده به حد توصیه شده، جلوگیری كرد.
در هنگام حریق به علت وجود گاز هیدروژن در ظروف و فشار گرفتن مخازن هیدروژن فلوراید، امكان انفجار آنها وجود دارد. از این‌رو عملیات اطفاء باید از محیط خارج و با استفاده از وسایل كنترل شونده ویدیویی و سیستم‌های آب پاش ثابت انجام شود.
خطرات
حوادث در واحدهای تولید هیدروژن فلوراید ممكن است ناشی از عوامل زیر باشد:
1- مواد خطرزا، فشارهای بالا، خطاهای انسانی، خرابی تجهیزات، كم شدن میزان دید افراد در صورت وجود ابر یا مه و وضعیت اضطراری.
2- احتراق، نشت مواد و انفجار
جهت كاهش حوادث دسته اول باید در مهندسی طراحی واحد هیدروژن فلوراید دقت لازم به عمل آورده شود و جهت كاهش حوادث دسته دوم باید پیش بینی‌های لازم جهت نصب تجهیزات ایمنی و آموزش افراد انجام شود. در واحد تولید هیدورژن فلوراید با توجه به نقطه جوش پایین 5.19 درجه سانتی گراد و خورندگی و سمیت بالای این ماده و حضور موادی از قبیل اسید سولفوریك و فلوراید كلسیم احتمال بروز خطرات گروه اول وجود دارد. همچنین وجود كوره با دمای بالا و قدرت خورندگی زیاد گاز هیدروژن فلوراید و احتمال ترك خوردن كوره، احتمال بروز خطرات دسته دوم را افزایش می‌دهد.
از مشكلات موجود در واحد تولید هیدروژن فلوراید مسایل مربوط به حمل و نقل و ذخیره سازی، نشتی، ایرادات مربوط به تجهیزات، خطاهای انسانی در نتیجه تحقیقات یا طراحی و عملیات فرآیندی، لوله‌كشی، مخازن، آب‌بندی‌ها، شیرها و پمپ‌ها می‌باشد كه به‌طور جداگانه درآینده مورد بررسی قرار می‌گیرند.