گاز CO2 برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای


 گاز گلخانه ای و کربن دی اکسید در این مقاله بررسی می شوند. در این مقاله بررسی می شوند. کاربردهای گاز CO2 برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای موضوع این محتوای سپهر گاز کاویان است.

ابتدا بیاید در رابطه با گاز دی اکسید کربن و کاربرد های این گاز و همچنین مشخصات فنی آن آشنا شویم.

گاز CO2 جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای

این گاز از سوختن هیدروکربن ها و اکسیژن تولید می شود و در واقع یک آلاینده هوا محسوب می شود. با این حال کاربرد های فراوانی دارد و در صنعت بسیار مورد توجه قرار گرفته است و در بسیاری از فرآیندهای شیمیایی و صنعتی استفاده می شود.

اگر بتوان راهی پیدا کرد که CO2 موجود در هوا توسط صنایع مختلف استفاده شوند می توان آلودگی هوا را نیز کاهش داد.

برای اینکار روش هایی مانند جذب کربن سنتی یا جذب مستقیم از هوا وجود دارد.

مشخصات فنی

جرم مولی این گاز تقریبا 44 گرم بر مول است. گازی بی رنگ است، چگالی آن در حالت گازی 1600 گرم بر لیتر و در حالت جامد 1.98  می باشد. انحلال پذیری در آب 1.45 و گشتاور دو قطبی آن صفر است. اگر بخواهیم ساختار این گاز را بررسی کنیم باید گفت که در آن یک اتم کربن با دو اتم اکسیژن پیوند کوالانسی دوگانه برقرار می کنند. تعداد قلمرو های الکترونی در آن 2 است و به طور کلی چهار پیوند کوالانسی تشکیل می دهد. شکل ملکول آن خطی است.

 

گاز گلخانه ای-سپهر گاز کاویانکاربرد های دی اکسید کربن

در حالت کلی به دو روش این گاز را در صنعت استفاده می کنند:

1-به صورت مستقیم

2-تغییر شکل شیمیایی یا بیولوژیکی

صنایعی که یه صورت مستقیم از CO2 استفاده می کنند:

صنایع غذایی

تولید نوشیدنی های کربن دار

صنایعی که با تغییر بیولوژیکی یا شیمیایی از این گاز استفاده می کنند:

صنایعی که سوخت های سنتزی و مواد شیمیایی مانند پلیمر ها و مواد آلی و معدنی تولید می کنند.

از دیگر کاربرد های دی اکسید کربن که تاثیر زیادی در کاهش این آلاینده در هوا ندارد می توان به تولید سوخت مایع که جایگزینی برای بنزین و گازوئیل است اشاره نمود. زمانی که دچار احتراق شود و بسوزد دوباره وارد جو شده و باعث آلودگی می گردد.

به این کاربرد  CO2کاربرد های بسته نیز گفته می شود که در آن فقط این گاز یکبار بازیافت شده و دوباره وارد هوا می شود.کربن دی اکسید و گاز گلخانه ای از مباحث مورد بررسی هستند.

در فرآیند های دیگری مانند تولید سیمان، این گاز مدت زمان بیشتری محبوس می شود این روند ممکن است یک قرن ادامه داشته باشد. به اینگونه فرآیندها، فرآیند های بسته می گویند.

در تولید بتن ساختمان ها از دی اکسید کربن استفاده می کنند. انجام این فرآیند دارای چندین مرحله است که برخی از آنها را در ادامه بررسی می کنیم:

سنگدانه هایی که در آسفالت یا بتن وجود دارند را می توان از تبدیل CO2 به کربنات کلسیم تولید کرد. به این روش کانی سازی می گویند.کربن دی اکسید و گاز گلخانه ای از مباحث مورد بررسی هستند.

در صورت نیاز به بتن قوی تر می توان از دی اکسید کربن به جای آب برای اختلاط بتن استفاده نمود.

سوخت مایع پاک از دیگر کاربرد های این گاز به شمار می آید.

اگر این گاز را بتوان از هوا و الکتریسیته را از منابع تجدید پذیر و گاز هیدروژن را از الکترولیز خورشیدی بدست آورد می توان مقدار قابل توجهی از گازهای گلخانه ای را کاهش داد. در حقیقت بزرگترین صنعتی که از این گاز استفاده می کنند همین سوخت مایع پاک می باشد.

مواد شیمیایی و پلیمری

برای تولید واسطه های شیمیایی، از دی اکسید کربن و کاتالیزور استفاده می کنند. در واقع موادی مانند متانول و اسید فرمیک که در صنعت کاربرد های فراوانی دارند اینگونه تولید می شوند. با استفاده از کاتالیزور، CO2 را به انواع پلیمر ها و چسب و… تبدیل می کنند. لازم به ذکر است که پلیمر هایی که از این گاز تولید می شوند بسیار پر هزینه و گران هستند ولی با توجه به اینکه سوخت های فسیلی در آینده به اتمام خواهند رسید اینکار گزینه مناسبی است. موادی که از این گاز تهیه می شوند مانند اوره هنوز در مقیاس تجاری تولید نمی شوند.کربن دی اکسید و گاز گلخانه ای از مباحث مورد بررسی هستند.

شاید برایتان جالب باشد که از کربن دی اکسید در تولید جلبک نیز استفاده میکنند!

برای افزایش رشد جلبک ها، CO2 موجود در هوا را جذب می کنند.

جلبک کاربرد های زیادی دارد برای مثال:

1-ماده اولیه غذا

2-سوخت های زیستی

3-پلاستیک

در گذشته جلبک گیاهی شگفت انگیز بود و به همین دلیل بسیاری از شرکت ها شروع به تولید آن کردند.

برای تولید سوخت های مایع نیز کاربرد دارد.

سوخت های مایع مانند بنزین و گازوئیل از پالایش هیدروکربن ها تولید می شوند ولی می توان این مواد را از کربن موجود در هوا نیز تولید نمود که به آن روش مصنوعی می گویند. روش های مختلفی برای تولید مصنوعی سوخت مایع وجود دارد.

برای تولید آنها وجود سه ماده ضروری است:

ماده کربن دار( CO2)

هیدروژن

انرژی

برای جدا کردن اکسیژن از کربن و همجنین اتصال کربن به هیدروژن نیاز به انرژی وجود دارد بس از طی این مراحل هیدروکربن که همان سئخت می باشد تولید می شود.

انرژی برای جدا کردن اکسیژن از کربن و چسباندن کربن به هیدروژن استفاده می شود تا هیدروکربن که همان سوخت است به دست بیاید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *